Gegluur in jeugdliteratuur (2)

Deel in deze blogpost gerust je eigen leeservaring, ga op zoek naar leestips of laat me weten welke jeugdboeken je mij aanraadt.

MAART & APRIL 2024

Één is altijd gelijk aan één van Elke Sannen

Leeftijd: vanaf 15 jaar

Aantal pagina's: 254

Mijn hebban-sterren: ***/5

Het verhaal:

Wanneer Elia water over het hoofd van de zoon van de dictator, kiepert, verandert zijn leven compleet. Hij wordt als knecht ingezet in het paleis en voelt langs alle kanten onderdrukking en machtsmisbruik.

Maar hij leert er ook veel over ongelijkheid en verzet en maakt enkele nieuwe vrienden.

Mijn leeservaring in het kort:

Het boekt leest erg vlot en is spannend.

Heftige onderwerpen zoals het lot, dictatuur, je verantwoordelijkheid nemen, ... komen aan bod. Het hoofdpersonage Elia gaat niet bij de pakken neerzitten, maar toont durf en moed.

Vooral de krachtige boodschap die de titel zelf meedraagt is eentje om in je achterhoofd te houden. Wie je ook bent of wat je ook doet, laat macht en onderdrukking geen rol spelen, want één persoon tegenover één andere blijft één. Vrij zijn is voor gelijkwaardigheid kiezen.

Moordgids voor lieve meisjes van Holly Jackson

Leeftijd: vanaf 15 jaar

Aantal pagina's: 443

Mijn hebban-sterren: ****/5

Het verhaal:

Iedereen in Little Kilton kent het verhaal: de knappe en populaire eindexamenscholiere Andie Bell werd door haar vriendje Sal Singh vermoord, waarna hij zelfmoord pleegde.

Zelfs vijf jaar later ziet Pippa nog de impact die de zaak op het dorp heeft gehad. Pip heeft zich altijd afgevraagd wat er nu precies is gebeurd. Wanneer ze de zaak kiest als onderwerp voor haar eindwerk, komen er al snel geheimen boven die iemand liever verborgen had willen houden. Het lijkt wel alsof diegene haar tegenwerkt – zou de echte moordenaar nog leven?

Mijn leeservaring in het kort:

Het boek is erg afwisselend. Naast het verhaal zelf, krijg je ook politieverhoren, notities, schema's, ... te lezen. Alle puzzelstukjes worden de lezer aangereikt en toch weet de schrijfster nog te verrassen.

De personages worden geloofwaardig neergezet en krijgen diepgang.

Het wat dikkere boek leest als een speer door de afwisseling, het thema en het ijzersterke plot. Wie fan is van true-crime, zal hier zeker van kunnen genieten.

Goed nieuws voor de fans, want het boek is het eerste deel van een reeks. Je bent dus meteen vertrokken voor veel meer leesplezier.

Chicago van Dirk Bracke

Leeftijd:  vanaf 15 jaar

Aantal pagina's: 183

Mijn hebban-sterren:  ***/5

Het verhaal:

Nadat Rowans vriendinnetje Zohal voor het leven verminkt wordt bij een zuuraanval in Afghanistan, vlucht ze met haar moeder en zusje naar Antwerpen. Rowan trekt daar op met vrienden die ook in het Chicagoblok wonen en dikwijls rondhangen in een parkje in de buurt. Ze vullen hun dagen met drank, drugs, afpersing en diefstal. Tot ze op een dag de man ziet die Zohal heeft verminkt...

Mijn leeservaring in het kort:

Chicago is, twee jaar na zijn overlijden, het laatste uitgegeven boek van Dirk Bracke en gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

De flaptekst sprak me meteen aan, maar het boek zelf vond ik bij momenten te grof en expliciet. Dat had voor mij gerust minder mogen zijn. Het leidde me af van het eigenlijke verhaal en de achterliggende boodschap.

Volgens sommige boekhandels is dit boek geschikt vanaf 13 jaar. Daar ben ik het persoonlijk niet mee eens vanwege bovenstaande.

Het boek zet aan tot nadenken. Hoe hard kan je door een traumatische ervaring ontsporen? Hoe geraak je weer op de rails? Wat is de invloed van foute vrienden en wat is je eigen aandeel?

Duet met valse noten van Bart Moeyaert

Leeftijd:  vanaf 13 jaar

Aantal pagina's: 136

Mijn hebban-sterren:  ***/5

Het verhaal:

Liselot en Lander zitten samen in de klas wanneer de vonk tussen hen overspringt. Voor Lander is Liselot meer dan zomaar een meisje uit de klas. Liselot ziet in hem meer dan een goede vriend. Ze leren elkaar steeds beter kennen.

En dan is er het schoolfeest en dat rare voorval...

Mijn leeservaring in het kort:

Ook al is het boek ondertussen 40 jaar oud, het blijft heel herkenbaar en sleept je kabbelend (soms iets te traag) mee.

De liefde tussen de twee hoofdpersonages wordt letterlijk als een duet gebracht. Om beurten komen ze aan het woord, waardoor je ze beiden erg goed leert kennen.

Wanneer je helemaal in hun liefdesverhaal zit, neemt het boek een onverwachte wending.

De valse noten doen hun intrede en raken me. Ze doen nadenken over (verkeerde) keuzes, de zin of onzin van ruzies, ...

Het open einde van het boek zal misschien niet iedereen kunnen bekoren, maar zo is er ruimte voor interpretatie.

Wil je op dit blogbericht reageren?  Graag!  Laat iets achter bij opmerkingen.
Reageer je als gast?  Vergeet dan niet even je naam te vermelden. 

Terug naar CultuurGegluur