Gegluur in jeugdliteratuur (1)

Eén van mijn eigen doelstellingen voor Cultuurgegluur is meer jeugdboeken lezen. Om dit te verwezenlijken, wil ik vanaf 2024 bij elk bibliotheekbezoek even stoppen bij de jeugdafdeling. Ik hoop zo pareltjes te ontdekken én meer zicht te krijgen op wat er te lezen valt binnen dit genre.

Daarom roep ik deze tweemaandelijkse blogpost in het leven. Bij alle gelezen jeugdboeken zal ik in een notendop mijn leeservaring neerpennen en mijn hebban-sterren delen. (Hebban is net als Goodreads een lezersplatform waar je je gelezen boeken kan afvinken en sterren geven.)

Deel in deze blogpost gerust je eigen leeservaring, ga op zoek naar leestips of laat me weten welke jeugdboeken je mij aanraadt.

Ik trap dus af met :

JANUARI & FEBRUARI 2024

In mijn hoofd van Sharon M. Draper

Leeftijd:  vanaf 15 jaar

Aantal pagina's:  243

Mijn hebban-sterren:  ***/5

Het verhaal:

Melody is geboren met een zware beperking en kan niet zelfstandig stappen, eten, praten, ... Vooral dat laatste ervaart ze als grootste handicap, want in Melody's hoofd is het nooit stil. Ze is erg slim en vindt een manier om in contact te komen met de buitenwereld. Helaas is niet iedereen daar klaar voor en stoot ze op verzet.

Mijn leeservaring in het kort:

Ik ben aangenaam verrast door dit boek. Het maakt de lezer bewust van de moeilijkheden waar mensen met een beperking op stoten en het onbegrip waar ze dagelijks mee geconfronteerd worden.

Het hoofdpersonage van 11 jaar komt erg wijs en volwassen over, waardoor ze af en toe wat inboet aan geloofwaardigheid. Dat heb ik echter niet als storend ervaren.

Het einde van het boek heeft me als een mokerslag geraakt.

Ik vind het boek zeker een aanrader voor jongeren. Het leest erg vlot en het doet je reflecteren over hoe je omgaat met anderen die er niet altijd hetzelfde uitzien, maar wel evenwaardig zijn.

Nog lang geen later van Kees Spiering en Jeska Verstegen

Leeftijd:  vanaf 13 jaar

Aantal pagina's:  85

Mijn hebban-sterren:  ****/5

Het verhaal:

Opgroeien is leren springen. Van hier naar daar. Van vriendschap naar eerste liefde, van verlies naar hoop, van verlangens naar geluk, van ouders die gaan scheiden naar een nieuw gezin, van natuur naar klimaat, van grootouders die vergeten...

De gedichten in dit boek trakteren je op herkenbare gevoelens in wondermooie zinnen die je doen zuchten van geluk of verdriet - of allebei.

Mijn leeservaring in het kort:

Omdat het eind januari Poëzieweek was, vond ik het hoog tijd om een dichtbundel in mijn blog te gooien. En deze bundel is meteen een toppertje, want hij is genomineerd voor de Boon 2024 in de categorie kinder- en jeugdliteratuur.

De gedichten in het boek weerspiegelen kleine en grote momenten in het leven van opgroeiende jongeren. En dat lukt Kees Spiering voortreffelijk. Ervaringen en gevoelens worden met bijzondere beeldspraak in woorden gegoten.

De prachtige tekeningen van Jeska Verstegen zijn zo passend en komen binnen.

Niet elk gedicht is meteen zonneklaar. Dat dwingt mij om de gedichten met mondjesmaat te lezen en te herlezen. Dertienjarige jongeren zullen niet elk gedicht even toegankelijk vinden, want ze vereisen vaak enig inzicht en misschien zelfs levenswijsheid. Toch ben ik overtuigd dat deze bundel richting kan geven aan hun gevoelens.

Een favoriet gedicht kiezen is moeilijk... Het gele zand en Geen letter, maar ook Laatste tijd en Eén zijn erg mooi. En zo staat de bundel vol pareltjes!

Het uur nul van Dirk Bracke

Leeftijd:  vanaf 15 jaar

Aantal pagina's:  188

Mijn hebban-sterren:  ****/5

Het verhaal:

Ben, bijna 16, is een stoere gast met een oorbel en een blonde paardenstaart. Hij en zijn vrienden zijn echte macho's. Hun levensstijl is gericht op de instant kick en ze vergrijpen zich algauw aan diefstal, drugs en snelle seks. Alles lijkt Ben voor de wind te gaan, tot hij steeds zieker wordt en seropositief blijkt te zijn.

Mijn leeservaring in het kort:

Het uur nul is voor mij puur jeugdsentiment! Meer dan 20 jaar geleden las ik dit boek en het liet een diepe indruk op mij na.

Het boek weerspiegelt een andere tijdsgeest. Waarin je elkaar bijvoorbeeld belde met de vaste lijn, waarin er meer onwetendheid was rond hiv en de besmetting ervan. Aids was toen ook echt dodelijk. Toch blijft het boek waardevol. Het houdt jongeren een spiegel voor en wijst hen op eventuele gevaren. Het creëert bewustzijn rond veilig vrijen en toont dat jongeren niet onschendbaar zijn.

Enkele scènes uit het boek zijn vrij expliciet en gewelddadig. Geheel te verwachten volgens de stijl van de schrijver, maar zo herinnerde ik het mij niet.

Heartstopper nr. 1, 2, 3 en 4 van Alice Oseman

Leeftijd:  vanaf 13 jaar

Aantal pagina's:  288, 320, 384 en 384

Mijn hebban-sterren:  ***/5

Het verhaal:

In de boeken ontdekken tieners Charlie en Nick dat hun atypische en onwaarschijnlijke vriendschap toch meer is, terwijl ze worstelen met school en hun eigen leven.

Mijn leeservaring in het kort:

Heartstopper is een echte graphic novel-hype bij de jeugd. Als leerkracht beschouw ik ze alleen daarom al als must-reads.

De personages zijn erg herkenbaar en tegelijkertijd sympathiek, waardoor je je als lezer meteen aan hen gaat hechten.

Door de thema's, de acties van de personages en het taalgebruik sluiten de boeken perfect aan bij de leefwereld van jongeren.

De uitgewerkte zwart-wit-tekeningen zijn erg afwisselend en dragen bij tot de sfeerschepping. De korte stukjes tekst zijn goed gekozen en geven nog meer betekenis en inhoud aan de boeken.

Ook niet-lezers vinden in deze serie hun gading. Het lezen voelt niet aan als hard werken, omdat de tekeningen haast voor zichzelf spreken en het tempo precies goed zit.

In december 2023 is deel 5 van de reeks uitgebracht. Als dit exemplaar in mijn bibliotheek beschikbaar is, ga ik deze zeker ontlenen.

Wil je op dit blogbericht reageren?  Graag!  Laat iets achter bij opmerkingen.
Reageer je als gast?  Vergeet dan niet even je naam te vermelden. 

Terug naar CultuurGegluur