Eenzaat zoekt onvoorwaardelijke vriendschap.

‘Hoe langer hij ermee wachtte,

hoe minder moed hij had

om een lafaard te zijn.’

Flaptekst De eerlijke vinder

Schrijfster

Lize Spit is een Vlaamse schrijfster

Na Het Smelt en Ik ben er even niet mag zij haar derde boek, De eerlijke vinder, uitbrengen als boekenweekgeschenk.

Ik las haar twee bestsellers een tijdje geleden.

Het Smelt kon me helaas minder bekoren. Dit boek was een hype, een echte must-read. Ik had er waarschijnlijk teveel van verwacht en vond de meningen eerder overroepen.

Haar tweede boek wilde ik absoluut nog een kans geven. Gelukkig, want met Ik ben er even niet wist Lize Spit me wel te overtuigen.

Een gelijke stand dus. Benieuwd naar welke kant dit boek de weegschaal zal doen overslaan...

Het verhaal

In deze novelle is de tienjarige Vlaamse jongen Jimmy het hoofdpersonage.

Hij groeit eind jaren negentig op in Bovenmeer, een fictief dorpje in de Kempen.

Wie Lise's boek Het Smelt gelezen heeft, kent deze plaats ongetwijfeld.

Jimmy vindt weinig aansluiting bij de andere kinderen in zijn klas, waardoor zijn leven als eenzaat vooral in het teken staat van flippo’s verzamelen.

Hij komt uit een gebroken gezin. Zijn vader, een verzekeringsagent, heeft het dorp opgelicht en hem en zijn moeder in de steek gelaten. Zijn moeder is hierdoor in rouw en neemt ter compensatie van haar verlies twee hondjes. Jimmy laat ze verder aan zijn lot over.

Wanneer er in het dorp een gezin Kosovaarse vluchtelingen komt wonen en één van de kinderen, Tristan, naast hem in de klas komt te zitten, lijkt Jimmy eindelijk afscheid te kunnen nemen van zijn eenzaamheid.

Jimmy ontfermt zich over hen en helpt hen zoveel als mogelijk onze taal te leren.

De Ibrahimi’s krijgen zijn volle aandacht en volledige toewijding. Voor het eerst in zijn leven ervaart hij wat het betekent om van belang te zijn.

Hij lijkt het erg moeilijk te hebben hen te delen met anderen. Jaloezie steekt algauw de kop op als anderen te dicht komen.

Alles wat in Jimmy’s leven gebeurt, staat in het teken van hen. Hij koppelt alles wat hij doet of meemaakt terug naar de Ibrahimi’s; zijn flippo’s, de geldautomaat, …

Voor de trauma’s die het gezin meedraagt, heeft hij heel weinig oog.

Wanneer de Ibrahimi’s een bericht tot uitwijzing krijgen, bedenken Tristan en zijn zus Jetmira een plan. In dat plan zal Jimmy een cruciale rol spelen.

Hun reddingsplan loopt echter niet zoals gepland...

Hoofdpersonage

Lize Spit brengt het verhaal vanuit Jimmy’s perspectief. Alles wat we lezen wordt door Jimmy verteld en beleefd. Ze geeft zijn gedachtewereld heel realistisch weer.

Je merkt aan alles dat Jimmy slim is en het graag goed wil doen. Hij is de kleine betweter in de klas die helaas niet zo graag gezien wordt door de andere kinderen.

Maar Jimmy blijft wel een kind. Zijn kinderlijke verbeelding met een vleugje jeugdige naïviteit zit erg mooi verwerkt in het boek.

Mijn mening?

De schrijfster hanteert een vlotte schrijfstijl met vele spitsvondige zinnen. De flaptekst is daar een goed voorbeeld van, samen met heel wat leuke vergelijkingen.

Ze slaagt erin om in het dunne boekje toch verschillende rode draden te verwerken, zoals onder andere het actuele vluchtelingenthema, fanatisme (zowel in verzamelwoede als vriendschap), eenzaamheid, ...

Ze laat Jimmy balanceren op een dunne lijn tussen vriendschap en jaloezie.

Al van bij de start is herkenning voor mij troef.

Flippo’s, de Makro, de klank van cijfers die je ingeeft op de telefoondraaischijf, … één voor één geven ze me beurtelings ‘oh ja juist-momentjes'.

Het boek eindigt abrupt met een semi-open einde.

Als lezer blijf ik dan ook met heel wat vragen zitten:

Die ‘eerlijke vinder’, vindt hij wat hij zoekt?

Vindt hij vriendschap, geluk, iemand die gewoon om hem geeft zoals hij is?

Mogen de Ibrahimi’s blijven na dit roekeloze plan? Wat nu Lize Spit????

De novelle leest als een trein.

Ik kan nu wel zeggen dat de weegschaal is overgeheld naar de positieve kant.

Het verhaal heeft me meegesleept. Het is spannend en grappig. Ik leefde met Jimmy mee, al was dat soms met plaatsvervangende schaamte.

Dit boekje geeft lezers die haar nog niet kennen een heel mooie indruk van haar schrijfstijl.

Het boek werd uitgebracht in maart 2023 door uitgeverij Stichting CPNB.

Met zijn 91 pagina’s is het geen leesvoer om helemaal in te verdwijnen. Je slaat het boek open en even later is het alweer uit.

Het is wel het pérfecte tussendoortje.

De eerlijke vinder, een avontuurlijk verhaal waar vriendschap en moed je

meeslepen tot het einde.

Wil je op dit blogbericht reageren?  Graag!  Laat iets achter bij opmerkingen.
Reageer je als gast?  Vergeet dan niet even je naam te vermelden. 

Terug naar CultuurGegluur