Cultuurgegluur over de muur. (WES1)
- maidersmet
- 13 dec 2023
- 5 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 22 nov 2024
Of anders gezegd: inspiratie halen en ideeën opdoen bij mijn medestudenten.
Wat een heel fijn aspect is aan opnieuw gaan studeren is dat je dit niet alleen doet.
Je komt andere gelijkgestemde zielen tegen met elk een eigen, geweldige en inspirerende blog.
In dit blogbericht wil ik graag enkele blogberichten delen die mijn aandacht trokken.
Zo viel mijn oog op:
Sarahs blog over ChatGPT: ChatGPT, schrijf mijn eindwerk!
Omdat Sarah ook schrijft over ChatGPT en het nut daarvan in de klas, had ik nog enkele vraagjes voor haar:
17 oktober 2023
Hallo Sarah,
Wat leuk om op jouw blog ook een ChatGPT-gerelateerd bericht terug te vinden!
Ik schreef op 18 september laatsleden ook over deze AI tool:
https://maidersmet.wixsite.com/cultuurgegluur/post/7-redenen-waarom-scholieren-slimmer-worden-van-ai
Ik merk dat jij via jouw artikel tot dezelfde conclusies komt, namelijk AI als vijand behandelen in het schoolgebeuren is niet nodig. ChatGPT weren in de klas evenmin! Ik ben overtuigd van de vele voordelen die het met zich meebrengt en de extra oefenkansen die worden gecreëerd.
Leerkrachten moeten dit proces wel goed begeleiden, want ChatGPT is een hulpmiddel en geen orakel.
Ik ben wel nieuwsgierig of jij zelf al met ChatGPT (of een andere tool) aan de slag bent gegaan in jouw klas. Of ben je van plan om dit te doen?
Waar zou jij AI inzetten en op welke manier?
Hoe reageerden leerlingen hierop of hoe verwacht je dat ze zullen reageren?
Kan ChatGPT altijd als bron of hulpmiddel of welke afspraken zou je hierover maken met je leerlingen?
Groetjes Maider
Liens laatste reis van twee nieuwe vrienden.
Lien las het boek Op het einde gaan ze allebei dood van Adam Silvera.
Omdat ik dit ook net uitlas, wilde ik nog wat meer over haar leeservaring weten.
31 oktober 2023
Hallo Lien, Ik werd vandaag niet gebeld door D-C, omdat ik vandaag niet doodga... ;) Dit boek stond al even op mijn nog-te-lezen-lijst, samen met heel wat andere. Omdat je me extra nieuwsgierig hebt gemaakt met je blogpost, ben ik het vrijdag gaan halen in de bibliotheek en vandaag is het alweer uit. Ik ben het wel met je eens, eenmaal je in het verhaal zit, leest het als een trein. Dat komt volgens mij door de korte hoofdstukjes, de intrigerende personages en het concept (een organisatie licht mensen per telefoon in dat ze die dag zullen sterven). Ik leefde op een zekere manier mee met de personages. Verschillende keren komt er in het boek terug dat elke ‘doodloper’ denkt die ene te zijn die het klaarspeelt te ontsnappen aan de dood. En dat is ook precies wat ik de hele tijd denk: Matteo en Rufus doorbreken de cirkel! Toch? Of niet??? Nee???? Wel??????? Hoewel de titel pretendeert een spoiler te zijn, geloofde ik het op de één of andere manier niet! Ik laat in het midden of ze nu effectief sterven of niet, want daarvoor moeten anderen echt het boek zelf lezen. Maar de laatste 20 pagina’s zijn een ware stroomversnelling en het slot wist me te overvallen. Ik ben onder de indruk wanneer ik het boek dichtsla. Hoe heb jij het einde ervaren? Ik ben het met je eens dat het boek je automatisch aan het denken zet: wat zou ik doen op mijn laatste dag? Ben ik een Matteo en kruip ik in een hoekje of ben ik eerder een Rufus en wil ik er alles nog uithalen? Wil ik zo een telefoontje krijgen zodat ik de kans heb om mijn bucketlist af te werken en/of van iedereen afscheid te nemen? Of gruwel ik van dit idee? Zou je dit boek durven gebruiken in de klas als aanknopingspunt voor een klasdebat? Of zou je eerder wegblijven van dit thema in de klas? Zou het een boek zijn dat je op de leeslijst plaatst? En welk ander boek zou je er ook zeker op plaatsen (kwestie van nog een extra leestip te ontvangen ;) ) ? Bedankt voor je blogpost en tot lezens! Groetjes Maider
Sofie neemt deel aan een Vlaams dictee in een plaatselijke bibliotheek.
Sofie waagt zich aan een Vlaams dictee. Haar belevenissen deelt ze met ons in haar blogpost.
7 november 2023
Hallo Sofie,
Ik wil je allereerst feliciteren met je durf om deel te nemen aan een Vlaams dictee.
Ik weet niet of ik het zelf gedurfd zou hebben, vooral uit schrik om flagrant te floppen, terwijl het daar helemaal niet om gaat. Dus bravo! De prijs voor moed (en zelfopoffering) krijg je alvast van me!
Wanneer je het er dan ook nog eens goed vanaf brengt de eerste ronde, heb je bewezen dat je het kan! Dus ook bravo daarvoor!
In de tweede ronde hadden jullie dan ook niets meer te bewijzen. Er op dat moment uitgaan is jammer, maar kan dan met opgeheven hoofd.
Ik vind het wel een fijn gegeven dat dit dictee op schijnbaar informele wijze georganiseerd wordt en de nadruk leek te liggen op deelnemen in plaats van winnen.
Wat ik nog fijner vind en zelf ook wel wil meenemen naar het klaslokaal is de dosis humor waarmee het dictee gepaard leek te gaan.
Een ludieke tekst proberen juist te schrijven is veel leuker dan saaie nietszeggende woorden.
Heb je nog leuke tips voor me om een dictee op een leuke manier in klascontext te doen?
Of hoe wordt dit bij jullie op school vooral georganiseerd?
Groetjes
Maider
Sannes kijktip in haar blog ‘Leerkrachten kunnen vaak écht niet meer tot hun leerlingen doordringen’
Sanne deelt een interessante kijktip in haar blogpost, namelijk Hoe was het op school?, een vierdelige documentairereeks op canvas (en VRT max) die onderzoekt wat er de laatste jaren misloopt binnen onderwijs. Dat doen ze samen met 13 leerkrachten (van vroeger en nu) en 12 leerlingen.
10 november 2023
Hallo Sanne,
Dit programma stond al op mijn radar, maar fijn dat je me er nog even aan herinnerde!
Ik heb ondertussen de eerste aflevering gekeken.
Vooraf heb ik even getwijfeld, wil ik dit zien of beter niet? Wat wordt er getoond, de eeuwige generatieclash, vingergewijs, ...? Dat hoef ik niet zozeer te zien.
Ik moet dan altijd denken aan het citaat 'de jeugd van tegenwoordig', dat weliswaar verkeerdelijk aan Socrates gelinkt wordt, maar toch de lading dekt: de jeugd van tegenwoordig is geen nieuw begrip! Jongeren zijn niet per se moeilijker, lastiger, onhandelbaarder dan vroeger. De tijden die zijn wel veranderd. 'De jeugd van tegenwoordig' heeft heel wat andere katten te geselen dan 500 jaar geleden. Veel jongeren hebben een rugzak waar ze niet voor gekozen hebben en die rugzak kan niet meer zomaar afgezet worden eens de schooldag begint.
En dat vind ik ook terug in de eerste aflevering. Schrijnende situaties maar daar tegenover staan wel leerkrachten die met hart en ziel voor de klas staan en willen meedenken in een nieuwe tijdsgeest. Ik zag ook gemotiveerde leerlingen en leerlingen die zich herpakken eens ze het juiste studiepad vinden.
En daar hoop ik nog meer van te zien in de volgende afleveringen.
Ik ben het met je eens dat dit programma een must see is voor de onderwijsprofessional. Maar ook anderen kunnen hier iets van opsteken. Iedereen met een hart voor onderwijs of een (sterke) mening kan hier iets uithalen. En wie weet worden enkele clichébeelden over en binnen onderwijs eindelijk wat genuanceerd!
Groetjes
Maider
Wil je op dit blogbericht reageren? Graag! Laat iets achter bij opmerkingen.
Reageer je als gast? Vergeet dan niet even je naam te vermelden.
Comentarios