Borduren met de buren.

Tijdens mijn online-zoektocht naar cultuurevenementen, kwam ik allerlei dingen tegen: musea, een letterzoektocht, een concert, een poëziewandeling, … Al googelend kwam ik dan op de site van hetpaleis terecht. Daar werden allemaal leuke voorstellingen in de kijker gezet, maar ook iets totaal anders: “Community project hetdoek”. “Interessant”, dacht ik onmiddellijk, “Wat is het juist?”

Het project wil met zoveel mogelijk inwoners uit de stad borduren aan een nieuw theaterdoek voor de grote zaal. Iedereen die wil, is meer dan welkom om mee te doen of te komen kijken. Het enige wat je moet doen is online een gratis ticket bestellen of even telefoneren en een tijdslot reserveren.

Maar Doek vzw wil verder gaan dan enkel borduren, ze willen met dit project mensen met allerhande achtergronden verbinden, door samen een praatje te slaan, nieuwsgierig te zijn naar andere verhalen, … En ze willen de grootstedelijke dynamiek vangen in één beeld, want dagelijks bezoeken zoveel mensen met uiteenlopende achtergronden het paleis. Deze rijkdom willen ze weergeven op het toneel zelf aan de hand van een kleurrijk geborduurd doek.

Ik vond dit zeer hartverwarmend om te lezen, want hoe mooi is het om samen met anderen, die je pad anders misschien nooit zouden kruisen, zo een project te verwezenlijken? En hoe cool is het eigenlijk om ooit in de grote theaterzaal te zitten met mijn leerlingen en te kunnen wijzen naar dat doek met de boodschap: ”Zie je die borduursels? Mijn kinderen en ik werkten daaraan mee!”.

Ik was dus nieuwsgierig en heb vier tickets geboekt om samen met “de jongens” (mijn drie schatjes van patatjes Rens, Lander en Sem) te gaan borduren in de krokusvakantie.

Op donderdag 23 februari mochten wij, vier absolute borduurleken, gaan borduren tussen 10u en 13u.

Je hoeft trouwens niet stipt om 10u aanwezig te zijn, maar ze moedigen wel aan om zo vroeg mogelijk te komen zodat je de tijd kan nemen om te borduren, te praten, te luisteren, te kijken, te ontdekken, …

Bij aankomst werden we ontvangen door twee heel vriendelijke dames. We kregen een klein woordje uitleg, een sticker met onze naam en werden naar boven begeleid. Daar stond Brechtje van hetpaleis ons al op te wachten. Ze liet ons een foto van de theaterzaal zien en een grote maquette van het podium. Dat podium was afgesloten met “het voordoek”, want zo heten die gordijnen op het podium. En dat voordoek van wel 8 op 22 meter gingen wij mee versieren. Wanneer ze het doek van die maquette openschoof, kregen we getekende gordijnen te zien verdeeld in vierkanten en ontdekten we de exacte plek waar wij op zouden borduren. Voor ons, gelukzakken, echt centraal in het midden.

Na de maquette werden we uitgenodigd om een draadje te nemen en in de kring te komen zitten. In de kring enthousiasmeerde Brechtje ons verder om zelf aan de slag te gaan. Haar uitleg was heel persoonlijk en kindgericht, het voelde aan als publieksopwarming net voor de start van een grote show. We kregen voorbeeldjes te zien ter inspiratie, maar kregen vooral de boodschap: “Doe wat je zelf wil! Niks is fout, alles kan, hoe meer, hoe liever. Stop ook niet bij een ander borduursel, maar verbind verschillende werkjes”.

Nu we lekker warm waren, konden we starten met het echte werk.

We werden begeleid naar de volgende ruimte waar het doek op ons wachtte. Daar kregen we een naald, die door de vrijwilligers als een Hawaiiaanse bloemenkrans om onze nek werd gehangen. We kozen een kleur draad uit de tientallen bobijnen aan de muur en een vrijwilligster hielp ons met het afknippen van de draad. Dan kozen we een plekje aan het stuk doek.

Voor lezers met keuzestress die ook graag willen gaan borduren, doe je ogen toe en wijs gewoon snel eentje aan, want je zou je wel eens kunnen verliezen in al die tinten groen, geel en blauw (spoiler: er zijn geen 50 tinten grijs). En moest je je afvragen of je elke kleur kan kiezen? Mijn jongste zoon, Sem, slaagde erin toch een kleur te kiezen die niet tussen die tientallen bobijnen hing, namelijk zwart.

Aangezien het voor ons, als ware borduurmaagden, onze eerste borduurervaring was, werden we op weg geholpen met een paar praktische tips. Verder werden we vrijgelaten om te maken wat we wilden. Wanneer onze draad losraakte van de naald, we een nieuwe steek wilden leren of onze draad op was en we een nieuw kleurtje wilden uitproberen, werden we meteen verder geholpen.

Zo raakten we tijdens het borduren aan de praat met een gepensioneerde handwerklerares die jaren in Duitsland heeft gewoond en perfect vijftalig is, een Afghaanse dertiger die al enkele jaren in België is en allerlei gelegenheden aangreep om onze taal onder de knie te krijgen en een Antwerpse modestudente. Geweldig toch?

Je kiest ook volledig zelf hoeveel je wil borduren en hoe lang. Zo borduurden Sem, Lander en ik elk met 3 verschillende draadjes en moesten we Rens, de oudste van de drie, toch uitroepen als borduurspecialist met 6 verschillende draadjes. Hij slaagde er zelfs in zijn naam op het doek te borduren, de kampioen.

Wanneer het borduren je even te veel wordt, kan je je vingers laten uitrusten en een koffie of thee drinken met een lekker stukje cake en een babbeltje

.

Na het borduren kregen we een kaartje waar we een boodschap of wens mochten opschrijven. Al die kaartjes werden dan aan een zuil gehangen om te bekijken.

We stapten om 12u30 buiten, die 2u30 waren trouwens voorbijgevlogen, met een warm hart, een voldaan gevoel en de vraag van mijn oudste zoon of we alsjebliiiiieeeeeeft nog eens terug kwamen borduren.

Als ik ‘s avonds bij het avondeten polste wat ze van de dag vonden, zeiden ze dat ze hadden verwacht dat het een saaie bedoening zou worden, wat gaan naaien op een doek. Perfect normale gedachte, denk ik, van 3 kinderen die liever spelen en beleven. Maar hun verwachting sloot totaal niet aan bij hun beleving. Want ze vonden dit alle drie “heeeeeeeel leuk”. En dat is echt de verdienste van de uiterst behulpzame vrijwilligers en de geweldige aanpak van hetpaleis.

Als je dus ooit in hetpaleis naar een voorstelling gaat kijken en het voordoek is gesloten, kijk dan eens naar het stuk waar de twee doeken elkaar raken, daar centraal kan je misschien onze borduursels wel ontdekken.

Ben je zelf warm gemaakt voor dit leuke project? Je kan nog gaan borduren tot en met 27 mei 2023.

Nog meer info over het project vind je hier : https://www.hetpaleis.be/agenda/1170/hetpaleis_DOEK_vzw/community_project_hetdoek

Wil je op dit blogbericht reageren?  Graag!  Laat iets achter bij opmerkingen.
Reageer je als gast?  Vergeet dan niet even je naam te vermelden.

Terug naar CultuurGegluur